l mutua fides - els van dinteren
Close

mutua fides

van tijd tot tijd komt hij vermoeid

maar ongeduldig aangevlogen

weet zich onbespied grenzeloos

te laven als een doorgewinterde zuiper

gewend aan een hoeveelheid drank

 

vanmiddag weer – zijn verenpak met

zwarte rafel – zittend op de waterbak

krijst hij zijn rauwe kreet

neemt snel een bad drinkt nog wat en

schijt daarna zijn tomeloze dank

 

zonder hem voel ik me liggend op het

dakterras roekeloos verlaten

 

***

Uit: els van dinteren, dubbelportret / Doppelporträt

edition STAUBLAU no. 11, Uta Fleischmann / Isensee Verlag

Delen

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

error: Inhoud is auteursrechtelijk beschermd!